جدول محتوا
آشنایی با پاراگلایدر :
پرواز! پرواز از کودکی، رویای دستنیافتنی خیلی از ماها بوده است. “ای کاش من هم، پرنده بودم، با شادمانی، پر میگشودم” را در کتاب فارسی اول میخواندیم و با آن از “شهرمان به روستا سفر میکردیم” و … . خیلی از ماها در کودکی، هواپیمای در حال پرواز را انقدر دنبال میکردیم تا اینکه تبدیل به یک نقطه میشد. یا برای خلبان هلیکوپتر سوت میزدیم و دست تکان میدادیم. اما این رویاپردازی فقط مختص نسل ما نبوده و در گوشه گوشهی تاریخ، روی سنگنوشتهها، در بطن افسانهها و وسط نقاشیها ما آدمهای بالدار، اسبهای بالدار و شیرهای بالدار میبینیم. وجه اشتراک همهی این رویاها را میشود در یک کلمه خلاصه کرد: «بال».
در عصر حاضر، دیگر این “بال” یک فانتزی نیست و ما میتوانیم آدمهایی را ببینیم که حتی بدون وسیلهی موتوری (هواپیما، هلیکوپتر و …) در حال پروازند. شاید سوال پیش بیاد که چگونه؟ پاسخش را بارها و بارها در مستندهای مهیج مختلف دیدیم و با آنها همزادپنداری کردیم و شاید در دلمان گفتیم: «کاش من هم جای این انسانِ پرنده بودم». ما کایتسوارها را دیدیم، با پرندههای وینگسوت (لباسهای بالدار خفاشمانند) از روی صخره سقوط آزاد کردیم و با پاراگلایدر (چتربال) روی آسمان سُر خوردیم.
با این مقدمه، در این مقاله میخواهیم بیشتر با پاراگلایدر آشنا بشویم و به سوالهایی که ممکن است برایمان پیش آید، پاسخ دهیم، اینکه: پاراگلایدر یا چتربال چه ابزاری است؟ تاریخچهاش چیست؟ چگونه کار میکند؟ از چه اجزایی تشکیل شده است؟ چه روشهایی برای پروازبه وسیلهی آن وجود دارد؟ چه رشتههای ورزشیای را میشود با آن انجام داد؟ پیشینهی این ورزش در ایران خودمان چیست؟ تفاوتش با کایت چیست؟ آیا بدون آموزش هم میشود با پاراگلایدر پرید؟
در ادامه مقاله آشنایی با پاراگلایدر قصد داریم به همۀ این سوالات پاسخ بدیم:
پاراگلایدر چیست و معنی لغوی اون چیه؟
پاراگلایدر یک ورزش مفرّح و پراز هیجان است که شما به وسیله ی آن میتوانید در آسمان پرواز کنید و برعکس همیشه که از زمین، آسمانِ زیبا رو تماشا میکردید، این بار -مثل یک پرنده- از آسمان، زمینِ زیبا را نظارهگر باشید.این وسیله ی ورزشی محدودیت جنسیتی ندارد و در اماکن بادخیز یا ارتفاعات مورد استفاده قرار میگیرد.
در ادامه مقاله آشنایی با پاراگلایدر باید اشاره کرد که ریشه ی این کلمه از (پارا-para) به معنی چتر و (گلایدر-glider) به معنی سُرخورنده میآید و گاهی به طور خلاصه از آن با عنوان «گلایدر» یاد میشود. اگر در حال خواندن متنی با موضاعات مرتبط هستید و به حروف اختصاری PG برخوردید، باید توجه کنید که این حروف مخفف Paraglider است.
تاریخچهی پاراگلایدر چیه؟
در ادامه مقاله آشنایی با پاراگلایدر به گواه تاریخ، گزارشهای متعددی از پریدن اشخاص با وسایل ابداعی خودشان ثبت شده که در موارد زیادی منجر به وقوع سوانح فاجعه باری گشته است. قبل از اینکه پاراگلایدر به عنوان یه تفریح مهیّج و جذاب به جهانیان معرفی شود، اولین بار ناسا در سال ۱۹۶۰، برای اینکه آسیب کمتری به سفینه های فضاییش وارد گردد، از این وسیله با شکل امروزی خودش بهره جسته است.
با پیشرفت علم، ناسا ابزارهای هوشمندی را برای کاهش این نوع آسیبها به کار برد و کم کم این کاربرد پاراگلایدر رنگ باخت. ۲۶ سال بعد، در گوشه ی دیگری از جهان، کوهنوردان سوئیسی برای نخستین بار از این وسیله برای پایین آمدن از کوه استفاده کردند و فتح بابی برای بازگشت مجدد پاراگلایدر شد تا عصر حاضر که پاراگلایدینگ یکی از پر رونقترین ورزشهای هوانوردی محسوب میشود.
آشنایی با پاراگلایدر،پاراگلایدر از چه اجزایی تشکیل شده؟
در ادامه آشنایی با پاراگلایدر به اجزاری تشکیل دهنده آن میپردازیم
اجزای اصلی تشکیل دهنده ی پاراگلایدر عبارتند از:
- چتر یا کانوپی؛ (شامل: لایهی رویی، لایهی زیرین، سلولها، لبه حمله و لبه فرار).
- لاینها؛ ( شامل: لاین ترمز، لاینهای بالایی، لاینهای وسطی، لاینهای پایینی که در جهتدهی به خلبان کمک میکنند.)
- رایزر
- ترمز
- صندلی
- چتر کمکی
- سایر اجزای جزئی
پاراگلایدر چطوری کار میکنه؟
روش کار پاراگلایدر همانند هواپیماست. هنگامی که شما به آرامی از یک سطح شیبدار سر میخورید، اختلاف فشار بوجود آمده بین بالا و پایین گلایدر، باعث معلق ماندن شما خواهد شد. در علم فیزیک به این نیرو، نیروی بالابری اطلاق میشود. حالا با استفاده از ابزارهای جهت دهی، سرعت دهنده و کاهندهی سرعت و همچنین با بهرهجویی از علم آیرودینامیک، کنترل پرواز از لحظه ی سرخوردن تا توقف کامل در اختیار شما به عنوان خلبان خواهد بود.
چه روشهایی برای پرواز با پاراگلایدر وجود داره؟
در ادامه مقاله آشنایی با پاراگلایدر برای پرواز با پاراگلایدر شما نیاز به سقوط آزاد از یک مکان مرتفع یا پرش از یک پرتگاه ندارید. شما میتوانید به آرامی از یک سطح شیبدار سر بخورید و به آسانی در هوا معلّق شوید.
به طور کلی دو روش برای پریدن با چتربال یا پارگلایدر وجود دارد.
- دویدن در خلاف جهت باد ملایم یا ایستادن مقابل جهت باد شدید. ( این روش بیشتر در مکان های مرتفع مور استفاده قرار میگیرد.)
- کشیده شدن توسط یک وسیله ی دیگر. ( این روش برای مناطق کم ارتفاع و پست مانند کنار سواحل، کاربرد دارد.)
چه رشتههای ورزشی را میشود با پاراگلایدر انجام داد؟
در ادمه آشنایی با پاراگلایدر به بررسی بعد ورزشی آن میپردازیم :
فدراسیون بین المللی هوانوردی (FAI) در سال ۲۰۱۳ مسابقات جهانی پراگلایدینگ را به صورت رسمی آغاز نمود.
رشته های زیر در رده بندی مسابقات پاراگلایدینگ برگزار میگردند:
- فرود دقت: در این رشته، شرکت کننده ها از یک نقطه شروع به پرواز نموده و به سمت هدفی مشخص حرکت میکنند و باید سعی کنند در کمترین فاصله با مقصدِ از پیش تعیین شده، فرود آیند.
- اکروباتیک: در این رشته، خلبانان با کمک گرفتن از توانمندی و مهارت خود، هنر پرواز و حرکات آکروباتیکِ خود را به نمایش میگذارند.
- مسافت: اگر میخواهید ساعتها و کیلومترها در آسمان بمانید، این رشته انتظار شما را میکشد.
- کوهنوردی و پرواز: وقتی دو رشتهی جذّاب کوهنوردی و پاراگلایدینگ با هم تلاقی داشته باشند، همه چیز برای خلق این رشتهی فوقالعاده فراهم است. در سالهای اخیر این رشته طرفداران زیادی پیدا کرده است.
پیشینهی ورزش پالاگرایدر در ایران خودمون چیه؟
آشنایی با پاراگلایدر بسیار محدود است به این دلیل که در ایران رشته ی نوپا و جوانیست. اما در همین مدت کوتاه طرفداران زیادی پیدا کرده است و عنوانداران قابل احترامی در سطح آسیا، پرورش یافته اند.
این رشته در بدو ورود به کشور جزو ورزشهای هوایی قرار گرفت. در سال ۱۳۷۴ با تاسیس کمیته پاراگلایدینگ در فدراسیون کوهنوردی زیر نظر سازمان تربیت بدنی به فعالیت خود به صورت رسمی، اعلام موجودیت کرد. با تشکیل فدراسیون انجمنهای ورزشی در سال ۱۳۸۹، پاراگلایدینگ در زیرمجموعهی انجمنهای ورزشهای هوایی ایران به فعالیت خود ادامه میدهد.
در ادامه مقاله آشنایی با پاراگلایدر به این موضوع میپردازیم که تفاوتش با کایت چیه؟
اولین تفاوت این دو وسیلهی پروازی وزن و شکل آنهاست. پاراگلایدر سبکتر از کایت است و به راحتی جمع میشود.
تفاوت بعدی در حمل و نقل آسان پاراگلایدر است. این وسیله به راحتی در اتومبیل شما جای میگیرد ولی این مطلب در مورد کایت صدق نمیکند.
مورد مهم دیگری که این دو را از هم متمایز میکند آسانی فراگیری و آموزش پاراگلایدینگ است.
آیا بدون آموزش هم میشود با پاراگلایدر پرید؟
برای انجام هر کاری، اولین گام، آموزش و کسب آگاهی تئوری و عملی است. ورزش جذاب پاراگلایدینگ یک روی دیگر سکه نیز دارد و آن احتمال بروز سانحه است. اگر در ارتفاع دچار مشکلی شوید، آنچه به کارتان میآید همین علم و آگاهی کامل و تجربهی اندوختهی شماست.
لذا موکداً توصیه میشود قبل از انجام هر فعالیتی در زمینهی پرواز، آموزش لازم را در آموزشگاهی ببینید که دارای مجوز رسمی است و سابقهی روشنی دارد.
این کار از این لحاظ مهم است که اولا زیر نظر اساتید مجرب و با سابقه، موارد مهم و ضروری به شما ارائه میشوند.
دوم اینکه با توجه به گران بودن ادوات لازم برای پرواز، معمولا در این آموزشگاهها شما مجبور نیستید تا ابتدای امر، چتربال خریداری نمایید.
نکتهی سوم بحث مسئولیتپذیری و بیمهی فراگیران است. افراد متفرقه هیچ مسئولیتی در قبال حوادث بر عهده نخواهند گرفت. علاوه بر این، آنها در مورد محتوای ارائه شده در کلاسهای توجیهیِ خودشان نیز به شما تعهدی نمیدهند.
چهارمین مورد اطلاع از ایونتها و برنامههای پروازی و شرکت در آنهاست.
پنجمین نکته، ارائهی گواهینامهی معتبر به شماست. این گواهینامهها
در سطوح مختلف و معمولا بینالمللی هستند و شما میتوانید از مزایای آن در سرتاسر دنیا استفاده نمایید.
امیدواریم مقاله آشنایی با پاراگلایدر برای شما مفید بوده باشد، سوالات شما را در بخش کامنتها پاسخگو هستیم.