مقدمه اصطلاحات پاراگلایدر

ورزش پاراگلایدر با هیجان و ماجراجویی‌های بی‌پایانش شناخته می‌شود، اما برای موفقیت در این رشته، آشنایی با اصطلاحات پاراگلایدرضروری است. درک این اصطلاحات به شما کمک می‌کند مهارت بیشتری در کنترل پرواز به دست آورید و با دیگر خلبانان ارتباط مؤثری برقرار کنید. در این مقاله، ۲۰۰ اصطلاح کلیدی پاراگلایدر همراه با توضیحات جامع ارائه شده تا راهنمای کاملی برای شما باشد.

۱. Aerofoil

به شکل خاصی از بال یا پروفیل گفته می‌شود که در پاراگلایدر برای تولید نیروی لیفت و پایدار نگه داشتن پرواز طراحی شده است.

۲. Airspeed

سرعتی که پاراگلایدر نسبت به جریان هوای اطراف دارد. مدیریت این سرعت یکی از مهارت‌های مهم در استفاده از اصطلاحات پاراگلایدر است.

۳. Altimeter

وسیله‌ای برای اندازه‌گیری ارتفاع از سطح زمین. این ابزار به خلبان کمک می‌کند تا اطلاعات دقیقی از موقعیت عمودی خود داشته باشد.

۴. Aspect Ratio

نسبت طول به عرض بال پاراگلایدر. بال‌هایی با نسبت بیشتر، سرعت بیشتری دارند اما نیازمند مهارت بالاتری در کنترل هستند.

۵. Canopy

پارچه بالایی پاراگلایدر که نقش اصلی در تولید نیروی برآ و کنترل پرواز دارد. در اصطلاحات پاراگلایدر، این بخش حیاتی‌ترین جزء است.

۶. Cell

بخش‌های مجزای بال که توسط دیواره‌های داخلی ایجاد شده‌اند. این بخش‌ها باعث ایجاد پایداری و کنترل بهتر پرواز می‌شوند.

۷. Cross Country (XC)

پرواز طولانی‌مدت و ماجراجویانه که هدف آن پیمودن مسافت‌های طولانی‌تر با استفاده از جریان‌های هوایی و ترمال‌ها است.

۸. Collapse

شرایطی که بخشی از بال پاراگلایدر جمع می‌شود و نیازمند واکنش سریع خلبان برای بازگرداندن تعادل در پرواز است.

۹. Glide Ratio

نسبت مسافتی که پاراگلایدر در افق طی می‌کند به ارتفاعی که از دست می‌دهد. این نسبت بهینه‌سازی پرواز را مشخص می‌کند.

۱۰. Ground Handling

تمرینات زمینی برای یادگیری کنترل بال. این تمرینات بخش مهمی از آموزش‌های اولیه اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۱. Harness

صندلی خلبان در پاراگلایدر که به بال متصل شده و نقش کلیدی در راحتی و ایمنی خلبان دارد.

۱۲. Variometer

ابزاری برای سنجش سرعت صعود یا نزول. این وسیله در اصطلاحات پاراگلایدر بسیار مهم است، زیرا به مدیریت پرواز کمک می‌کند.

۱۳. Wing Loading

وزن کل سیستم پرواز (خلبان، تجهیزات و بال) به مساحت بال. بالاتر بودن این نسبت سرعت پرواز را افزایش می‌دهد.

۱۴. Wind Gradient

تغییر سرعت باد با ارتفاع. در اصطلاحات پاراگلایدر این پدیده برای مدیریت پرواز در نزدیک زمین مهم است.

۱۵. Dynamic Soaring

تکنیکی که خلبان با استفاده از تفاوت سرعت باد بین لایه‌های هوایی مختلف، انرژی کسب می‌کند و ارتفاع می‌گیرد.

۱۶. Thermal

جریان هوای گرم صعودکننده که به خلبانان پاراگلایدر کمک می‌کند ارتفاع بگیرند. شناسایی ترمال‌ها یکی از مهارت‌های مهم است.

۱۷. Reserve Parachute

چتر نجات اضطراری که در شرایط خاص باز می‌شود تا ایمنی خلبان تضمین شود. یکی از الزامات اصلی تجهیزات پرواز و اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۸. Sink Rate

نرخ نزول بال در هنگام پرواز. کاهش نرخ نزول یکی از اهداف مهم در مدیریت اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۹. Kiting

تمرین بالا نگه‌داشتن بال پاراگلایدر روی زمین. این تمرین مهارت‌های پایه‌ای کنترل بال را تقویت می‌کند.

۲۰. Big Ears

تکنیکی که در آن خلبان بخشی از بال را جمع می‌کند تا سرعت نزول افزایش یابد و کنترل بیشتری بر ارتفاع داشته باشد.

۲۱. Leading Edge

لبه جلویی بال پاراگلایدر که با هوای ورودی برخورد می‌کند و نقش اصلی در پایداری پرواز دارد که از معروفترین اصطلاحات پاراگلایدر می‌باشد.

۲۲. Trailing Edge

لبه عقبی بال که خروج جریان هوا از آن انجام می‌شود و خلبان از آن برای کنترل پاراگلایدر استفاده می‌کند.

۲۳. Brake Toggles

دسته‌هایی که خلبان برای کشیدن خطوط ترمز و کنترل بال از آن استفاده می‌کند. این جزء در اصطلاحات پاراگلایدر بسیار مهم است.

۲۴. Line Set

مجموعه‌ای از خطوط که بال پاراگلایدر را به هارنس متصل می‌کند. این خطوط برای انتقال نیروها طراحی شده‌اند.

۲۵. Trim Speed

سرعت طبیعی پاراگلایدر بدون استفاده از ترمزها یا تغییر زاویه بال، که معمولاً در شرایط عادی پرواز استفاده می‌شود.

۲۶. Accelerometer

ابزاری که خلبان با استفاده از آن می‌تواند سرعت پاراگلایدر را افزایش دهد. معمولاً برای رسیدن به سرعت‌های بالا کاربرد دارد.

۲۷. Ridge Soaring

پرواز در امتداد دامنه یک کوه یا تپه با استفاده از بادهایی که از دامنه به سمت بالا می‌روند.

۲۸. Spiral Dive

مانوری که در آن خلبان با چرخش سریع به سمت پایین سرعت نزول را به شدت افزایش می‌دهد. این مانور برای کاهش سریع ارتفاع استفاده می‌شود.

۲۹. Stall

وضعیتی که جریان هوای بال دچار اختلال شده و بال پشتیبانی کافی ایجاد نمی‌کند. مدیریت استال یکی از مهم‌ترین بخش‌های اصطلاحات پاراگلایدر است.

۳۰. Wing Tip

انتهای هر طرف بال که بر پایداری و مانورپذیری پاراگلایدر تأثیر می‌گذارد.

۳۱. Lift

نیرویی که با جریان هوا تولید می‌شود و باعث نگه داشتن پاراگلایدر در هوا می‌گردد.

۳۲. Torque

نیروی چرخشی که ممکن است در اثر تغییر ناگهانی وزن یا شرایط هوا بر روی پاراگلایدر اعمال شود.

۳۳. Front Stall

وضعیتی که لبه جلویی بال جمع می‌شود و باعث از دست رفتن نیروی لیفت می‌شود. در اصطلاحات پاراگلایدر این شرایط نیازمند مهارت بالاست.

۳۴. Crosswind Landing

فرود در شرایطی که باد از زاویه‌ای مایل به مسیر فرود می‌وزد. این شرایط نیازمند تجربه و مهارت بیشتر است.

۳۵. B-Stall

تکنیکی که خلبان با کشیدن خطوط B سرعت نزول را افزایش داده و کنترل بیشتری روی بال ایجاد می‌کند.

۳۶. Pitch Control

کنترل حرکت نوسانی پاراگلایدر به جلو و عقب که با تغییر موقعیت وزن یا کشیدن ترمزها انجام می‌شود.

۳۷. Roll

حرکت چرخشی پاراگلایدر حول محور طولی. مدیریت رول از اصطلاحات پاراگلایدر حیاتی برای پایداری است.

۳۸. Wing Over

مانوری که خلبان با ایجاد چرخش‌های پیاپی، حرکات موجی شکل و دینامیک بالایی انجام می‌دهد.

۳۹. Wind Shear

تغییر ناگهانی سرعت یا جهت باد در ارتفاعات مختلف که می‌تواند بر کنترل پاراگلایدر تأثیر بگذارد که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۴۰. Paragliding Club

مجموعه‌ای از علاقه‌مندان به پاراگلایدر که برای آموزش و انجام پروازهای گروهی فعالیت می‌کنند.

۴۱. Airfoil

سطح مقطع بال که برای تولید نیروی لیفت طراحی شده است و باعث تعادل پاراگلایدر در پرواز می‌شود.

۴۲. Launch

فرآیند شروع پرواز که شامل بلند کردن بال و جدا شدن از زمین است. این مرحله یکی از مهم‌ترین بخش‌های اصطلاحات پاراگلایدر است.

۴۳. Landing Zone (LZ)

محل تعیین‌شده برای فرود پاراگلایدر که باید از موانع و خطرات خالی باشد و شرایط مناسبی داشته باشد.

۴۴. Thermalling

استفاده از جریان‌های هوای گرم (ترمال) برای افزایش ارتفاع. این تکنیک مهارتی اساسی در پروازهای طولانی است.

۴۵. Safety Margin

فاصله‌ای که خلبان برای ایمنی بیشتر در نزدیکی موانع یا شرایط خطرناک در نظر می‌گیرد.

۴۶. Towing

روشی که در آن پاراگلایدر به وسیله یک وسیله نقلیه کشیده می‌شود تا به ارتفاع مورد نظر برسد.

۴۷. Porosity

میزان نفوذپذیری پارچه بال در برابر هوا. بال‌های با پوروسیتی کمتر دوام و کارایی بیشتری دارند.

۴۸. Trim Tabs

ابزاری روی خطوط بال که خلبان می‌تواند با تنظیم آن‌ها سرعت و زاویه پرواز را کنترل کند.

۴۹. Wind Sock

ابزاری برای نشان دادن جهت و سرعت باد در محل پرواز یا فرود.

۵۰. Flyable Conditions

شرایط آب‌و‌هوایی مناسب برای پرواز. شناخت این شرایط از مهم‌ترین موارد در اصطلاحات پاراگلایدر است.

۵۱. Full Stall

حالتی که بال به طور کامل لیفت خود را از دست می‌دهد. مدیریت این وضعیت نیازمند تمرین و تجربه است.

۵۲. Paraglider Wing

بال اصلی پاراگلایدر که از جنس پارچه‌ای سبک و مقاوم ساخته شده و برای پرواز طراحی شده است.

۵۳. Reserve Deployment

باز کردن چتر نجات اضطراری در شرایط بحرانی برای حفظ جان خلبان.

۵۴. Drag

نیروی مقاومتی که در برابر حرکت پاراگلایدر در هوا ایجاد می‌شود و بر سرعت تأثیر می‌گذارد.

۵۵. Hook Knife

چاقوی کوچکی که برای برش خطوط در شرایط اضطراری استفاده می‌شود.

۵۶. Wind Shadow

منطقه‌ای که در آن جریان باد کاهش یافته یا تغییر جهت داده است، معمولاً در پشت موانع.

۵۷. Weight Shift

تغییر موقعیت وزن خلبان برای کنترل جهت پرواز. این تکنیک در اصطلاحات پاراگلایدر یکی از روش‌های اصلی کنترل است.

۵۸. Thermal Core

مرکز جریان هوای گرم که بیشترین نیروی صعود را فراهم می‌کند.

۵۹. Collapse Recovery

فرآیند بازیابی بال پس از جمع شدن (کولاپس) که با کشیدن خطوط و مدیریت وزن انجام می‌شود.

۶۰. Takeoff

شروع پرواز با جدا شدن از زمین. این مرحله نیازمند هماهنگی کامل بین خلبان و شرایط محیطی است.

۶۱. Wind Window

منطقه‌ای که در آن باد به طور مؤثر روی بال اثر می‌گذارد و پرواز ممکن است.

۶۲. Speed Bar

پدالی که خلبان با فشار دادن آن سرعت پرواز را افزایش می‌دهد. این ابزار برای پروازهای سریع کاربرد دارد.

۶۳. Turbulence

ناپایداری جریان هوا که ممکن است پرواز را دشوار کند. مدیریت توربولانس یکی از مهارت‌های اساسی در اصطلاحات پاراگلایدر است.

۶۴. Glide Path

مسیر افقی که پاراگلایدر هنگام پرواز طی می‌کند. تنظیم این مسیر برای فرود دقیق ضروری است.

۶۵. Flare

مانوری برای کاهش سرعت قبل از فرود، که با کشیدن خطوط ترمز انجام می‌شود که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۶۶. A-Lines

خطوط جلویی بال که به لبه ورودی متصل هستند و اولین خطوطی هستند که در پرواز تحت فشار قرار می‌گیرند.

۶۷. Paraglider Weight Range

بازه وزنی که بال برای آن طراحی شده است. پرواز خارج از این محدوده ممکن است ایمنی و کارایی را کاهش دهد.

۶۸. Brake Lines

خطوطی که مستقیماً به دستگیره‌های ترمز متصل هستند و خلبان از آن‌ها برای کنترل بال استفاده می‌کند.

۶۹. Recovery Arc

مسیر بازیابی بال پس از یک مانور یا کولاپس، که به حالت پایدار بازمی‌گردد.

۷۰. Free Flying

پاراگلایدری که بدون هیچ نوع کشش یا موتوری پرواز می‌کند و تنها به نیروهای طبیعی متکی است.

۷۱. High Aspect Ratio Wing

بالی با نسبت طول به عرض بالا که برای پروازهای سریع‌تر و کارآمدتر طراحی شده است.

۷۲. Ridge Lift

نیروی بالابری که توسط باد در برخورد با دامنه‌های کوه ایجاد می‌شود و خلبان از آن برای افزایش ارتفاع استفاده می‌کند.

۷۳. Dynamic Stall

حالت استالی که به دلیل تغییر ناگهانی زاویه حمله ایجاد می‌شود و کنترل آن نیاز به تجربه دارد.

۷۴. Tuck

وضعیتی که بخشی از بال به داخل جمع می‌شود. این حالت معمولاً در اثر توربولانس رخ می‌دهد.

۷۵. GPS Track Log

فایل الکترونیکی که مسیر پرواز را ضبط می‌کند و برای تحلیل یا رقابت‌ها استفاده می‌شود.

۷۶. Air Brake

ترمز هوایی که با تغییر شکل بال باعث کاهش سرعت می‌شود.

۷۷. Trim Adjustment

تغییر وضعیت تنظیم‌کننده‌های بال برای تغییر سرعت یا زاویه پرواز.

۷۸. Controlled Descent

فرآیند کاهش ارتفاع به صورت کنترل‌شده و ایمن، معمولاً در شرایط نزدیک به فرود.

۷۹. Takeoff Run

مسافتی که خلبان برای بلند شدن از زمین باید بدود.

۸۰. Spot Landing

فرودی که با دقت در نقطه‌ای مشخص انجام می‌شود. این تکنیک در مسابقات و آموزش اهمیت زیادی دارد.

۸۱. Tandem Paragliding

پاراگلایدری که برای دو نفر طراحی شده است؛ یک خلبان و یک مسافر.

۸۲. Angle of Attack

زاویه بین بال و جریان هوای ورودی که بر لیفت و درگ تأثیر می‌گذارد.

۸۳. Brake Pressure

میزان نیرویی که برای کشیدن خطوط ترمز نیاز است. این نیرو می‌تواند بسته به طراحی بال متفاوت باشد.

۸۴. Katabatic Wind

بادی که به دلیل جریان هوای سرد به سمت پایین تپه یا کوه می‌وزد که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۸۵. Thermal Markers

نشانه‌هایی مانند پرندگان یا تغییرات دما که به خلبان در شناسایی ترمال‌ها کمک می‌کنند.

۸۶. Paraglider Certification

رتبه‌بندی بال‌ها بر اساس ایمنی و عملکرد، که توسط سازمان‌های معتبر انجام می‌شود.

۸۷. Downwind

پرواز در مسیری که باد از پشت می‌وزد، که می‌تواند سرعت زمینی را افزایش دهد.

۸۸. Low Save

بازگشت به ارتفاع بالاتر پس از پرواز در نزدیکی زمین، معمولاً با استفاده از ترمال‌ها.

۸۹. Load Test

آزمایشی برای اطمینان از تحمل وزن و ایمنی بال.

۹۰. Pre-Flight Check

بررسی تجهیزات و شرایط قبل از پرواز برای اطمینان از ایمنی که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۹۱. Reverse Launch

بلند کردن بال در جهت مخالف باد و سپس چرخیدن برای شروع پرواز.

۹۲. Pendulum Effect

حرکت نوسانی خلبان زیر بال که با مدیریت وزن کنترل می‌شود.

۹۳. Trim Position

حالت استاندارد تنظیم‌کننده‌های بال که برای پرواز پایدار استفاده می‌شود.

۹۴. Safe Exit

ترک ایمن یک جریان هوایی یا منطقه خطرناک در طول پرواز.

۹۵. Roll Oscillation

حرکت چرخشی بال به طرفین، که نیازمند کنترل دقیق است.

۹۶. Exit Point

محلی که خلبان از یک ترمال یا جریان هوایی خارج می‌شود.

۹۷. Glider Inspection

بررسی دوره‌ای بال برای شناسایی هرگونه آسیب یا کاهش کارایی که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۹۸. Altitude Awareness

اطلاع دقیق از ارتفاع پرواز، که برای ایمنی خلبان حیاتی است.

۹۹. Wing Twist

تغییر در شکل بال به دلیل توزیع نادرست نیرو یا شرایط باد.

۱۰۰. Speed-to-Fly

سرعت بهینه برای بیشترین کارایی و پوشش مسافت در شرایط خاص.

۱۰۱. Harness Adjustment

تنظیم بندهای هارنس برای راحتی و ایمنی خلبان در طول پرواز که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۰۲. Thermal Drift

حرکت افقی یک ترمال به دلیل تأثیر باد، که یافتن مرکز آن را دشوار می‌کند.

۱۰۳. Line Plan

طرح کلی خطوط پاراگلایدر که تأثیر زیادی بر عملکرد و پایداری دارد.

۱۰۴. Air Density

چگالی هوا که بر لیفت و عملکرد بال تأثیر مستقیم دارد.

۱۰۵. Landing Approach

مراحل برنامه‌ریزی‌شده برای فرود ایمن، شامل مسیر و سرعت.

۱۰۶. Cloud Street

ردیفی از ابرهای کومولوس که نشان‌دهنده جریان‌های هوای صعودی است که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۰۷. Glide Ratio

نسبت مسافت افقی طی‌شده به ارتفاع از دست‌رفته، که کیفیت بال را نشان می‌دهد.

۱۰۸. Trim Reset

بازگرداندن تنظیم‌کننده‌های بال به حالت اولیه پس از تغییرات که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۰۹. Wind Gradient

تغییر سرعت و جهت باد در ارتفاعات مختلف که بر پایداری تأثیر می‌گذارد.

۱۱۰. Controlled Collapse

فرآیندی که خلبان به‌صورت عمدی بخشی از بال را جمع می‌کند تا ارتفاع کاهش یابد.

۱۱۱. Paragliding Competition

مسابقاتی که در آن خلبان‌ها در مهارت، سرعت و دقت رقابت می‌کنند.

۱۱۲. Sink Rate

سرعت نزول پاراگلایدر که به طراحی بال و شرایط هوا بستگی دارد.

۱۱۳. Crosswind Takeoff

بلند شدن در شرایطی که باد به‌صورت زاویه‌ای به مسیر پرواز می‌وزد.

۱۱۴. Airspace

ناحیه‌ای از آسمان که توسط قوانین هوانوردی کنترل می‌شود و خلبان باید قوانین آن را رعایت کند.

۱۱۵. Safety Line

خطوطی که برای کاهش احتمال کولاپس و افزایش ایمنی بال طراحی شده‌اند.

۱۱۶. Induced Drag

مقاومتی که به دلیل تولید لیفت ایجاد می‌شود و بر کارایی تأثیر می‌گذارد.

۱۱۷. Spiral Stability

توانایی بال برای بازگشت به حالت پایدار پس از چرخش سریع.

۱۱۸. Cross Country (XC)

پروازی که در آن خلبان مسافت طولانی را بدون بازگشت به نقطه شروع طی می‌کند.

۱۱۹. Wing Loading

نسبت وزن کل (خلبان و تجهیزات) به سطح بال، که بر عملکرد و سرعت تأثیر دارد.

۱۲۰. Polar Curve

نموداری که کارایی بال در سرعت‌های مختلف را نشان می‌دهد.

۱۲۱. Reserve Parachute

چتر نجات اضافی که در مواقع اضطراری استفاده می‌شود که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۲۲. Touch-and-Go

تمرینی که در آن خلبان فرود می‌آید و دوباره بلند می‌شود تا مهارت‌های فرود را تقویت کند.

۱۲۳. Venturi Effect

اثر افزایش سرعت هوا در مناطق محدود، که می‌تواند بر پایداری تأثیر بگذارد.

۱۲۴. Drag Coefficient

ضریبی که میزان مقاومت هوا در برابر حرکت بال را مشخص می‌کند.

۱۲۵. Canopy Check

بررسی بصری بال قبل از پرواز برای اطمینان از سلامت آن.

۱۲۶. Takeoff Clearance

اجازه پرواز از محل تیک‌آف که در مناطق شلوغ ضروری است.

۱۲۷. Mid-Air Collision

برخورد در هوا بین دو یا چند پاراگلایدر، که با رعایت اصول ایمنی می‌توان از آن جلوگیری کرد.

۱۲۸. Weight Range Chart

جدولی که محدوده وزنی مناسب برای یک مدل بال را نشان می‌دهد.

۱۲۹. Pitch Oscillation

حرکت نوسانی بال به جلو و عقب که بر لیفت و کنترل تأثیر دارد.

۱۳۰. Spotter

فردی که در زمین به خلبان کمک می‌کند تا شرایط و ایمنی را بررسی کند.

۱۳۱. Brake Stall

حالت استالی که به دلیل کشیدن بیش‌ازحد خطوط ترمز ایجاد می‌شود.

۱۳۲. Competition Class Wing

بالی با طراحی پیشرفته برای استفاده در مسابقات حرفه‌ای.

۱۳۳. Wind Chill

کاهش دمای احساس‌شده به دلیل باد، که در ارتفاعات بیشتر می‌شود که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۳۴. Exit Strategy

برنامه‌ای برای ترک شرایط خطرناک یا فرود اضطراری.

۱۳۵. Low Pressure Zone

ناحیه‌ای با فشار هوای کم که می‌تواند بر پایداری و کنترل تأثیر بگذارد.

۱۳۶. Task Setting

تعیین مسیر یا هدف برای پروازهای رقابتی.

۱۳۷. Reserve Deployment Handle

دسته‌ای که خلبان برای باز کردن چتر نجات اضطراری از آن استفاده می‌کند.

۱۳۸. Glide Slope

زاویه پرواز برای رسیدن به نقطه‌ای مشخص بدون کاهش بیش از حد ارتفاع.

۱۳۹. Task Completion

پایان موفقیت‌آمیز یک پرواز رقابتی یا تمرینی.

۱۴۰. Freefall

مرحله‌ای از سقوط آزاد قبل از باز شدن چتر نجات.

۱۴۱. Thermal Lift

نیروی صعودی تولیدشده توسط هوای گرم، که برای افزایش ارتفاع استفاده می‌شود.

۱۴۲. Altimeter

ابزاری که ارتفاع را نسبت به سطح زمین نشان می‌دهد که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۴۳. Landing Flare Timing

زمان‌بندی دقیق برای کشیدن خطوط ترمز و کاهش سرعت قبل از فرود.

۱۴۴. Full Collapse

جمع شدن کامل بال که در شرایط شدید رخ می‌دهد و نیازمند مدیریت دقیق است که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۴۵. Hook Turn

چرخش سریع با استفاده از وزن خلبان و کشیدن ترمز.

۱۴۶. Aspect Ratio

نسبت طول بال به عرض آن، که بر کارایی تأثیر مستقیم دارد.

۱۴۷. Drag Parachute

چتری کوچک برای کاهش سرعت و افزایش کنترل در فرود.

۱۴۸. Sink Hole

منطقه‌ای با نزول سریع هوا که می‌تواند پاراگلایدر را به پایین بکشد.

۱۴۹. Landing Out

فرود در محلی غیر از نقطه تعیین‌شده، که در پروازهای بلندمدت رایج است که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۵۰. Ground Spiral

چرخشی که خلبان روی زمین تمرین می‌کند تا مهارت خود را افزایش دهد.

۱۵۱. Flight Plan

برنامه‌ریزی مسیر پرواز با توجه به شرایط آب‌وهوایی و ایمنی.

۱۵۲. Winch Launch

بلند شدن از زمین با کمک وینچ موتوری که بال را به سمت بالا می‌کشد.

۱۵۳. Safety Course

دوره‌ای آموزشی برای یادگیری مهارت‌های ایمنی و مدیریت بحران.

۱۵۴. Gradient

تغییر تدریجی سرعت یا جهت باد در نزدیکی زمین.

۱۵۵. Roll Rate

سرعت چرخش بال حول محور طولی، که بر مانورپذیری تأثیر دارد.

۱۵۶. Cloud Base

ارتفاع پایین‌ترین لایه ابر، که می‌تواند محدودکننده پرواز باشد.

۱۵۷. Wind Forecast

پیش‌بینی سرعت و جهت باد برای برنامه‌ریزی پرواز.

۱۵۸. Weight Shift Control

تکنیکی که خلبان با جابجایی وزن خود، جهت پرواز را تغییر می‌دهد که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۵۹. Surge

حرکت سریع بال به جلو، معمولاً پس از خروج از ترمال.

۱۶۰. Controlled Turn

چرخشی با کشیدن خطوط ترمز و انتقال وزن برای تغییر جهت پرواز.

۱۶۱. Stabilizer

بخش‌های کوچک در انتهای بال که برای افزایش پایداری و کاهش توربولانس طراحی شده‌اند.

۱۶۲. Pre-Flight Briefing

جلسه‌ای که در آن شرایط پرواز، ایمنی و مسیر بررسی می‌شود که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۶۳. Canopy Repair

فرآیند ترمیم بال آسیب‌دیده برای حفظ ایمنی و کارایی.

۱۶۴. Wind Loading

تأثیر باد بر پاراگلایدر که می‌تواند کنترل و پایداری را تغییر دهد.

۱۶۵. Directional Stability

توانایی بال برای حفظ جهت پرواز در جریان‌های هوایی متغیر.

۱۶۶. Recovery Time

مدتی که پاراگلایدر برای بازگشت به حالت پایدار پس از یک مانور نیاز دارد.

۱۶۷. Flight Transition

تغییر از یک حالت پروازی به حالت دیگر، مثلاً از صعود به فرود که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۶۸. Speed System

سیستمی برای تغییر سریع زاویه حمله بال و افزایش سرعت.

۱۶۹. Emergency Procedures

روش‌هایی که خلبان باید در شرایط اضطراری مانند کولاپس یا فرود اجباری دنبال کند.

۱۷۰. Wing Packing

روشی برای تا کردن صحیح بال که از آسیب به آن جلوگیری می‌کند.

۱۷۱. Spiral Dive

مانوری که خلبان با استفاده از آن به سرعت ارتفاع کم می‌کند. که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۷۲. Launch Window

بازه زمانی مناسب برای بلند شدن با توجه به شرایط باد و محیط.

۱۷۳. Airspeed Indicator

ابزاری که سرعت حرکت پاراگلایدر نسبت به جریان هوا را نشان می‌دهد.

۱۷۴. High Wind Takeoff

بلند شدن در شرایط باد قوی که نیازمند مهارت و تجربه بیشتری است که یکی از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۷۵. Thermal Core

مرکز یک ترمال که قوی‌ترین جریان صعودی در آن رخ می‌دهد.

۱۷۶. Manual Inflation

روشی که خلبان بال را به صورت دستی باز و آماده پرواز می‌کند.

۱۷۷. Flight Altitude

ارتفاع پرواز که باید با توجه به قوانین هوانوردی و شرایط ایمنی رعایت شود.

۱۷۸. Side Slip

حرکتی که بال به صورت مورب به سمت پایین می‌رود، معمولاً برای کاهش سرعت.

۱۷۹. Controlled Descent Maneuver

مانورهایی که برای کاهش ارتفاع ایمن طراحی شده‌اند، مثل اسپیرال دایو.

۱۸۰. Wing Wash

پاک کردن گرد و غبار و آلودگی از بال برای افزایش کارایی.

۱۸۱. Final Approach

آخرین مرحله قبل از فرود که در آن خلبان مسیر و سرعت را تنظیم می‌کند که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۸۲. Leading Edge

لبه جلویی بال که اولین تماس با جریان هوا را دارد.

۱۸۳. Soaring

بالا رفتن یا حفظ ارتفاع با استفاده از جریان‌های صعودی طبیعی.

۱۸۴. Weight-to-Drag Ratio

نسبتی که عملکرد پروازی بال را در شرایط مختلف مشخص می‌کند.

۱۸۵. Crosswind Landing

فرود در شرایطی که باد به صورت مورب به نقطه فرود می‌وزد.

۱۸۶. Paraglider Reserve Deployment

روند باز کردن چتر نجات اضطراری در شرایط غیرقابل‌کنترل که یکی از حساس ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۸۷. Ground Handling Skills

مهارت‌های خلبان در کنترل بال روی زمین برای بهبود عملکرد در پرواز.

۱۸۸. Wind Shadow

منطقه‌ای در پایین‌دست مانع که باد ضعیف‌تر و ناپایدارتر است.

۱۸۹. Collapse Recovery

مراحل بازگرداندن بال به حالت پایدار پس از جمع شدن بخشی از آن.

۱۹۰. Radio Communication

ابزاری برای ارتباط خلبان با سایر خلبانان یا تیم پشتیبانی.

۱۹۱. Controlled Spiral Exit

ترک اسپیرال دایو با تنظیم دقیق ترمز و وزن برای بازگشت به پرواز پایدار.

۱۹۲. Thermalling

بالا رفتن در ترمال‌ها با استفاده از تکنیک‌های خاص پرواز.

۱۹۳. Downhill Landing

فرود در شیب رو به پایین که کنترل بیشتری می‌طلبد که از حساس‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۹۴. Flare Technique

روش مناسب برای کاهش سرعت و نرم کردن فرود با کشیدن تدریجی ترمز.

۱۹۵. Wing Porosity

میزان نفوذپذیری پارچه بال که با گذر زمان ممکن است افزایش یابد.

۱۹۶. Controlled Ascent

افزایش ارتفاع با کنترل دقیق بال و استفاده از جریان‌های صعودی.

۱۹۷. Glide Optimization

تنظیم سرعت و مسیر برای دستیابی به بهترین نسبت گلاید.

۱۹۸. Launch Angle

زاویه‌ای که خلبان بال را نسبت به زمین تنظیم می‌کند تا پروازی ایمن داشته باشد که یکی از مهم‌ترین اصطلاحات پاراگلایدر است.

۱۹۹. Paragliding Ethics

اصول اخلاقی مانند رعایت قوانین، ایمنی و احترام به سایر خلبانان و محیط.

۲۰۰. Post-Flight Inspection

بررسی بال، خطوط و تجهیزات پس از پرواز برای اطمینان از سلامت و آمادگی برای پروازهای آینده.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در پایان از شما دعوت می‌کنیم تا مقاله ” مقایسه محبوبترین بال‌های پاراگلایدر ” را نیز مطالعه نمایید.